Vered Kaminski
"Przejścia"
Wystawa jest skomponowana z grup i ich przejściowych elementów;
Proces pracy twórczej prowadzi do powstania jednego obiektu, który następnie prowadzi do kolejnego i tak dalej, lecz niekoniecznie w sposób linearny.
Przejścia pomiędzy przedmiotami są rozmyte i niektóre z owych przedmiotów mogą być przypisane do, bądź mogą wywodzić się z więcej niż jednej grupy.
Kamienie: podstawowe kamienie w biżuterii, użyte zgodnie z historią i tradycją.
Metalowe mozaiki: wraz z rozwijającym się procesem, materiały się zmieniają, kamienie są odlewane w metalu i stają się metalowymi mozaikami.
Rozgałęzienia: „drzewa” konstruowane według matematycznych podstaw postępu wykładniczego .
Pętle: jedna z pochodnych „Rozgałęzień” stała się pętlami. W obiektach drucianych: końcówki łączą się z początkami tworząc nieprzerwany ciąg kolejnych pętli, ale zawsze zachowują – bądź w sieci, bądź w wolnej formie – zasady tkactwa, jeden drut na górze, jeden na dole. W pracach płaskich: symboliczne rysowanie linii bez odrywania ręki – zginanie/skręcanie, krzyżowanie ich raz za razem, i wreszcie znowu: koniec spotyka początek, tworząc okna jak w szachownicy, sposobem, który nigdy nie umiejscawia „czarnego” obok „czarnego”/„białego” obok „białego”.
Ramy przestrzenne: kolejna pochodna rozgałęzień stała się ramami przestrzennymi – gałęzie drzewa połączone lub scalone w ramy przestrzenne.
Bańki mydlane: tworzywo ram przestrzennych zostało tak rozrzedzone, by powstała ich oparta na kompresji siła fizyczna prowadząca z kolei do delikatniejszej, bazującej na ekspansji, sile baniek mydlanych, które dosłownie odbijają swoje otoczenie.
.jpg){kind=small}
